Chatu chak park

Wij zijn die echte eigenwijze avonturiers. Voor het eerst op pad in Bangkok. Onze eerste missie is: een kaart van de stad bemachtigen. We hebben de metro gepakt (waar we niet goed voor gekleed waren, want in de metro kan je beter een skijas aan) en zijn naar een markt gegaan (waar we niet goed op gekleed waren, want buiten kan je beter niks aan). Niet zo maar een markt he, maar naar een markt zo groot als Hoogland. En, ik kan je zeggen: ‘van elke vierkante meter is gebruik gemaakt. Er staan namelijk vier kraampjes op elke vierkante meter’. Ze hebben daar alles, van kunst tot sokken, van fruit tot meubels en van massages terug naar elk Thais gerecht dat je kan bedenken. Als ik dit had geweten, had ik maar een t-shirt en een tandenborstel hoeven inpakken.
Op zo’n markt baan je je weg door nauwe steegjes, waarin je de Thaise bevolking van een meter twintig en de ratten onder de roosters niet voor hun voeten probeert te lopen.
Zonder het vinden van een kaart zijn we opzoek gegaan naar een grote rivier, maar ons richtingsgevoel, onze logica en alle niet Engels sprekende tuktuk-mannetjes lieten ons in de steek. Toen Ome Erwin toch maar even Maps aanzette, bleek de rivier precies, zoals ikzelf natuurlijk allang dacht, de andere kant op te zijn.
Vastbesloten om door te zetten zijn we het eind terug gelopen en hebben we gevaren. We hebben monniken en tempels gezien en zijn langs de nieuwe koning zijn paleis geweest. Erg onvriendelijk die koning, want op de thee komen konden we niet. Blijkbaar vond hij het oude behang niet mooi want z’n optrekje stond in de stijgers.
Die kaart gingen we niet vinden dus de plannen waren gewijzigd: een goed restaurant vinden om te eten. Goede plekken om te eten zijn er in Thailand overal, daarom moet je een beetje kritisch zijn. We gaan toch zeker niet zómaar 150 baht (+- €3,70) uitgeven. We liepen en we liepen, we trotseerde de Siberische temperaturen van de metro en de Skytrain en werden uiteindelijk een soort massage hotel ingelokt om naar de bovenste verdieping te gaan. We waren natuurlijk meteen op ons gemak, want wij vertrouwen elke Thai die ons een zolder of kelder in wil lokken.
Bleek dat we uitkwamen op een prachtige Skylounge waar we als koningen hebben gegeten. Een van mijn best besteedde 10 euro ooit.
Moraal van dit verhaal: kinderen, luister altijd naar een Thaise meneer die geen Engels kan en je mee wil nemen in een hoog gebouw.
Mooiste van dit alles was dat we na het eten nog maar 10 meter hoefde te lopen en we in ons hotel zaten. Daar kwamen we ook pas halverwege de maaltijd achter. Een kaart is voor morgen toch misschien wel handig.
Tot later.

Op de markt 😊

Op de boot 😊


Slylounge Heaven 😊