Fotopagina


Reacties

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

Hoogland

Afbeelding
Veilig thuis, veilig op de grond en veilig terug in Amsterdam en Hoogland. Vanaf het moment dat we terug zijn gaan reizen en dus de taxi instapten zijn wij tot op Schiphol 22 uur onderweg geweest. De tweede vlucht duurde 11 uur dus we hebben niet alleen meerdere films gekeken, onszelf in ongemakkelijke slaaphoudingen gedrukt, maar ook over deze laatste blogpost nagedacht. Ten eerste wil ik iedereen die mee heeft gelezen bedanken interesse te tonen. De meest populaire post was ´China Town´ en is zo´n 390 keer bekeken. In het vliegtuig bedachten wij ons de dingen die wij gaan missen uit Thailand: 1. Thais Eten 2. Pad Thai, dit is een Thais gerecht, maar is het zeker waardig apart genoemd te worden. 3. De aardige Thaise bevolking 4. De Zon, de zon schijnt hier ook mooi, maar aan de andere kant van de wereld schijnt de zon net iets feller. 5. De Zee, voornamelijk het geluid van de zee vanuit ons resort op Koh Samed. 6. De Coole vervoersmiddelen, in de zijspan van een brommertj
Meer lezen

Krabi Aonang

Afbeelding
Vijf uur zijn we opgehaald om vanaf Chiang mai naar Krabi te vliegen. Onze privé chauffeur stond klaar.  We hadden een speciale ticket inclusief eten, maar toen ze om half 7 met een bak nasi met ei en kip langskwamen, hadden Jana en ik bijna de ananas van die avond ervoor er even naast gelegd.  We stapten uit op Krabi Aonang. Daar zijn we aangenaam verast toen we onze accommodatie zagen. We kwamen aan op een schattig hofje waarop primitieve bamboehutjes staan. Naast onze hutjes is een zwembad, zodat we daarin kunnen rollen vanuit ons bed.  We zijn ondanks de immense hitte toch naar de zee gelopen, wat echt een stukje verder was dan verwacht(5km). De Gevoels afstand was 200km, want het was 40 graden. Toen we eindelijk op het strand aankwamen, hebben we natuurlijk ook foto’s gemaakt. Een foto is altijd minder mooi dan in het echt, dus aan de foto’s te zien kan je begrijpen dat het het lopen waard was. Terug hebben we maar de tuktuk gepakt, want Ome Erwin was verbrand. Wij bleekscheetjes
Meer lezen

Verder ben ik wel stoer...

Deze week heb ik doodsangsten doorstaan. Niet alleen had ik deze week met een deadline te maken waar je 'u' tegen zegt, maar heb ik ook mijn inentingen gehaald voor de reis. In eerste instantie was ik allang blij dat Martha en Ome Erwin zeiden dat Jan en ik geen prikken hoefden voor Thailand. Mijn buurvrouw, de verpleegkundige, vond het tegendeel en eigenlijk was ik het met haar eens. Meteen een afspraak gemaakt voor de volgende dag. Ik weet dat dit niet echt een lolletje voor me wordt dus dan hebben we het maar gehad. Jana en ik gingen naar de huisarts en ik voelde me goed. Ik probeerde me eer soort van hoog te houden, hoewel er weinig te redden valt als je 20 bent, bang voor naalden en zelfs ijsjes je niet kunnen troosten. We zaten in de wachtkamer en na een tijd wat wel uren leek mochten we dan eindelijk geprikt worden. Ik had Jana de opdracht gegeven mij af te leiden terwijl ik mijn uiterste best deed om beide prikken te incasseren met uiterste ontspanning. Zoals ze a
Meer lezen