Hongkong Airport
De dag begon zoals elke andere dag, met zwemmen en een chill ontbijt. We waren alweer bijna vergeten dat we vandaag een hele reis terug moesten maken.
Toen begon het. Het was nu toch echt tijd om de laatste dingen in te pakken, te douchen, uit te checken en klaar te gaan staan voor de taxi.
Ik was natuurlijk weer het langzaamst. Dit keer kwam het omdat ik als laatst ging douchen, maar goed. Ik zag Ome Erwin al met zijn rugzak op richting de lobby gaan, terwijl ik zelf nog wat dingen in mijn tas moest proppen en voor het eerst in een maand mezelf in een lange broek moest hijsen. Een lange broek aandoen in 40 graden net na het douchen is nogal een uitdaging.
We gingen met de taxi naar het vliegveld in Bangkok. We zijn met het vliegtuig vanuit Bangkok naar Hongkong gegaan en vanuit hier schrijf ik nu. Over twee uur vervolgd onze reis naar huis.
De voor mij opvallende dingen tijdens onze reis waren vooral:
- Mensen zijn echt te gretig met boarden. Na de laatste keer paspoort controle zit je met zo’n 100 man te wachten om te mogen boarden, maar zodra het loketje open gaat sprinten mensen naar voren om een belachelijk lange rij te vormen. Het is niet alsof het vliegtuig zonder jou vertrekt? En het is niet alsof je sneller op bestemming bent! Misschien is het een wedstrijd waar ik niks vanaf weet. Voor ons is dit in ieder geval een raadsel.
- Wanneer je in een vliegtuig komt en door de buis bent gelopen, verwelkomen de stewardessen je. Meestal checken ze waar je zit en wijzen ze je die richting op. Dit doen ze dus ook als je maar een kant op kan. Dit is een erg klein ding, maar zorgt bij ons voor een grote mate van onbegrip. Als je maar een kant op kan, hoef je toch niet te wijzen? Bedankt mevrouw, als u niet die kant op had gewezen waren wij inderdaad van plan geweest naast de piloot te gaan zitten.
Voor nu zitten we ons mentaal voor te bereiden op de vlucht van 11 uur en eten iets van de 6 pakken koek die we hebben gehaald uit Bangkok. Ik zal iets van me laten horen als mijn voeten de Nederlandse bodem raken.
Toen begon het. Het was nu toch echt tijd om de laatste dingen in te pakken, te douchen, uit te checken en klaar te gaan staan voor de taxi.
Ik was natuurlijk weer het langzaamst. Dit keer kwam het omdat ik als laatst ging douchen, maar goed. Ik zag Ome Erwin al met zijn rugzak op richting de lobby gaan, terwijl ik zelf nog wat dingen in mijn tas moest proppen en voor het eerst in een maand mezelf in een lange broek moest hijsen. Een lange broek aandoen in 40 graden net na het douchen is nogal een uitdaging.
We gingen met de taxi naar het vliegveld in Bangkok. We zijn met het vliegtuig vanuit Bangkok naar Hongkong gegaan en vanuit hier schrijf ik nu. Over twee uur vervolgd onze reis naar huis.
De voor mij opvallende dingen tijdens onze reis waren vooral:
- Mensen zijn echt te gretig met boarden. Na de laatste keer paspoort controle zit je met zo’n 100 man te wachten om te mogen boarden, maar zodra het loketje open gaat sprinten mensen naar voren om een belachelijk lange rij te vormen. Het is niet alsof het vliegtuig zonder jou vertrekt? En het is niet alsof je sneller op bestemming bent! Misschien is het een wedstrijd waar ik niks vanaf weet. Voor ons is dit in ieder geval een raadsel.
- Wanneer je in een vliegtuig komt en door de buis bent gelopen, verwelkomen de stewardessen je. Meestal checken ze waar je zit en wijzen ze je die richting op. Dit doen ze dus ook als je maar een kant op kan. Dit is een erg klein ding, maar zorgt bij ons voor een grote mate van onbegrip. Als je maar een kant op kan, hoef je toch niet te wijzen? Bedankt mevrouw, als u niet die kant op had gewezen waren wij inderdaad van plan geweest naast de piloot te gaan zitten.
Voor nu zitten we ons mentaal voor te bereiden op de vlucht van 11 uur en eten iets van de 6 pakken koek die we hebben gehaald uit Bangkok. Ik zal iets van me laten horen als mijn voeten de Nederlandse bodem raken.
Reacties
Een reactie posten