Krabi Aonang

-

Vijf uur zijn we opgehaald om vanaf Chiang mai naar Krabi te vliegen. Onze privé chauffeur stond klaar. 

We hadden een speciale ticket inclusief eten, maar toen ze om half 7 met een bak nasi met ei en kip langskwamen, hadden Jana en ik bijna de ananas van die avond ervoor er even naast gelegd. 

We stapten uit op Krabi Aonang. Daar zijn we aangenaam verast toen we onze accommodatie zagen. We kwamen aan op een schattig hofje waarop primitieve bamboehutjes staan. Naast onze hutjes is een zwembad, zodat we daarin kunnen rollen vanuit ons bed. 

We zijn ondanks de immense hitte toch naar de zee gelopen, wat echt een stukje verder was dan verwacht(5km). De Gevoels afstand was 200km, want het was 40 graden. Toen we eindelijk op het strand aankwamen, hebben we natuurlijk ook foto’s gemaakt. Een foto is altijd minder mooi dan in het echt, dus aan de foto’s te zien kan je begrijpen dat het het lopen waard was. Terug hebben we maar de tuktuk gepakt, want Ome Erwin was verbrand. Wij bleekscheetjes waren toch best slim onszelf 6x in te smeren met factor 70. 

Vanavond zijn we naar het stadje gegaan om te eten. Tot onze verbazing was het erg druk. Er was een soort muziekfestival met vuurshows en mega veel eetkraampjes. Tot mijn verbazing was de muziekshow in het teken van antiplastic! Hoe ironisch wil je het hebben? 

Op dit moment liggen Jana en ik in ons eigen primitieve hutje wat overdag zo schattig leek. Nu dat het wat harder waait en we af en toe wat rond zien kruipen is het hutje een stuk minder schattig. We hopen de ochtend te halen zonder nieuwe muggenbulten. 

Reacties

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

Hongkong Airport

-
Afbeelding
De dag begon zoals elke andere dag, met zwemmen en een chill ontbijt. We waren alweer bijna vergeten dat we vandaag een hele reis terug moesten maken. Toen begon het. Het was nu toch echt tijd om de laatste dingen in te pakken, te douchen, uit te checken en klaar te gaan staan voor de taxi. Ik was natuurlijk weer het langzaamst. Dit keer kwam het omdat ik als laatst ging douchen, maar goed. Ik zag Ome Erwin al met zijn rugzak op richting de lobby gaan, terwijl ik zelf nog wat dingen in mijn tas moest proppen en voor het eerst in een maand mezelf in een lange broek moest hijsen. Een lange broek aandoen in 40 graden net na het douchen is nogal een uitdaging. We gingen met de taxi naar het vliegveld in Bangkok. We zijn met het vliegtuig vanuit Bangkok naar Hongkong gegaan en vanuit hier schrijf ik nu. Over twee uur vervolgd onze reis naar huis. De voor mij opvallende dingen tijdens onze reis waren vooral: - Mensen zijn echt te gretig met boarden. Na de laatste keer paspoort contr
Meer lezen

Siam @ Siam

-
Afbeelding
Het ondenkbare was gebeurd. De rollen waren vanochtend helemaal omgedraaid. Het waren Jana en ik die Ome Erwin en Martha moesten wekken voor het ontbijt, in plaats van dat zij bij onze deur stonden te bonken dat we ons weer eens hadden verslapen. Deze dag begon met een eigengemaakte clubsandwich. Het ontbijt buffet is zo enorm dat je geen genoegen kan nemen met 1 soort beleg. Daarna zijn we in de zon gaan liggen naast het perfecte zwembad en zaten we onze dag uit. Tijdens de lunch zijn Martha en Jana weer fruit gaan halen om onze dagelijkse dosis ananas binnen krijgen. Ze stonden bij het kraampje waar we altijd fruit haalden, maar daar was niemand te bekennen. Ze wilde net naar de volgende kraam lopen toen de verkoopster van het originele kraampje op een scooter volgepakt met fruit riep: ANANAS. Ze herkenden Martha en Jana en wist precies waar ze voor kwamen. Waarop zij natuurlijk wat bij haar kochten. Op de komst van de nieuwe lichting Chinezen na, was de rest van de dag niet he
Meer lezen

Pattaya

-
Afbeelding
Een Ananastong is wat je krijgt als je te veel ananas achter elkaar eet en je tong voelt als een tintelende bal met haar. Dit is dus echt een ding. Ik zou zeggen probeer het een keer uit. We liggen net als gisteren weer aan een veel te perfect zwembad. Perfect omdat het zwembad immens groot is en twee barren in het water heeft. Ik heb altijd al eens aan een onderwater bar willen zitten. De afgelopen twee dagen hier in Pattaya waren een tropische belevenis. Gisteren meer het tropische regenwoud en vandaag wonderbaarlijk genoeg tropisch zonnig. Deze post zal weer een educatief doel hebben, dus goed opletten. Als je denkt dat de zon niet schijnt, puur omdat je hem niet kan zien, dan heb je het fout. Als je denkt dat het niet uit maakt dat het land waarin je je nu bevind dicht bij de evenaar ligt, dan heb je het fout. Als je denkt dat je in de schaduw niet kan verbranden en dat je na toch al wel bijna een maand iets van een zonwerende gloed over je heen hebt, dan heb je het al helemaal
Meer lezen