AO Fudsa
Het leven hier gaat allemaal een tikkeltje langzamer. Een tikkeltje wordt eigenlijk al gauw véél langzamer. Met dat tempo werden we vanochtend ook geserveerd voor het ontbijt.
De hele sfeer is hier eigenlijk langzaam. Ik zal even kort een beeld schetsen. Op ons stukje eiland staan ongeveer 30 vakantiehuisjes waarvan er 10 bezet zijn. Er lopen hier dus niet veel mensen rond. Op het strand staan drie restaurantjes voor ontbijt, lunch en avondeten. Op het strand staat ook een vrouwtje de hele dag kip te bakken op een meeneem BBQ die om haar nek hangt aan een stuk zwerfhout. Naast haar zit een man schelpen en vondsten in handgemaakte sieraden te verwikkelen. Deze man zit vanaf ‘s ochtends tot ‘s avonds met oortjes in schelpen te slijpen. Dan is er nog een kraampje die pannenkoeken met banaan verkoopt. Verder gebeurd er niet veel en heeft niemand haast.
Maar als je vanuit je slaapkamer de golven hoort kan je ook niks anders worden dan lui en chill. We hebben ons maar aangepast aan de omgeving.
Vanavond hebben we een poging gedaan de muggen te ontwijken, die duidelijk met meer dan wij waren, dus dat was lastig. Gisteren had Ome Erwin eindelijk eens een keer soort van verkeerd besteld, want hij had garnalen in soort loempiadeeg bij rijst besteld, rare combi. Vandaag hebben wij diezelfde dingen ‘fried prawn wongtong’ maar als voorgerecht genomen. Eigenlijk best lekker.
Ik bestelde vandaag alleen een ‘Pad Thai’ omdat ik ruimte wilde houden voor een ‘sticky rise met mango’. Dat is een traditioneel Thais dessert. Zoete kleffe rijst met (je raad het al) banaan. Dus ik bestelde een ‘sticky rise’. Maar dat is dus blijkbaar gewoon kleffe, smaakloze rijst in een zakje. Niet echt waar ik op zat te wachten, maar die gasten kunnen geen Engels. Morgen doe ik maar weer een poging tot duidelijk articuleren.
Voor nu staat Frankrijk 2-1 voor op Kroatië. Ik ga het even afkijken.
De hele sfeer is hier eigenlijk langzaam. Ik zal even kort een beeld schetsen. Op ons stukje eiland staan ongeveer 30 vakantiehuisjes waarvan er 10 bezet zijn. Er lopen hier dus niet veel mensen rond. Op het strand staan drie restaurantjes voor ontbijt, lunch en avondeten. Op het strand staat ook een vrouwtje de hele dag kip te bakken op een meeneem BBQ die om haar nek hangt aan een stuk zwerfhout. Naast haar zit een man schelpen en vondsten in handgemaakte sieraden te verwikkelen. Deze man zit vanaf ‘s ochtends tot ‘s avonds met oortjes in schelpen te slijpen. Dan is er nog een kraampje die pannenkoeken met banaan verkoopt. Verder gebeurd er niet veel en heeft niemand haast.
Maar als je vanuit je slaapkamer de golven hoort kan je ook niks anders worden dan lui en chill. We hebben ons maar aangepast aan de omgeving.
Vanavond hebben we een poging gedaan de muggen te ontwijken, die duidelijk met meer dan wij waren, dus dat was lastig. Gisteren had Ome Erwin eindelijk eens een keer soort van verkeerd besteld, want hij had garnalen in soort loempiadeeg bij rijst besteld, rare combi. Vandaag hebben wij diezelfde dingen ‘fried prawn wongtong’ maar als voorgerecht genomen. Eigenlijk best lekker.
Ik bestelde vandaag alleen een ‘Pad Thai’ omdat ik ruimte wilde houden voor een ‘sticky rise met mango’. Dat is een traditioneel Thais dessert. Zoete kleffe rijst met (je raad het al) banaan. Dus ik bestelde een ‘sticky rise’. Maar dat is dus blijkbaar gewoon kleffe, smaakloze rijst in een zakje. Niet echt waar ik op zat te wachten, maar die gasten kunnen geen Engels. Morgen doe ik maar weer een poging tot duidelijk articuleren.
Voor nu staat Frankrijk 2-1 voor op Kroatië. Ik ga het even afkijken.
Reacties
Een reactie posten