Koh Samed final chapter

-

Vandaag lag ik zoals gewoonlijk weer naast Martha op het strand die panisch zat te doen dat haar handdoek onder het zand kwam. Toen ik de zoveelste geplette mier uit mijn armhaar probeerde te blazen kwamen er van twee kanten grote speedboten aan met jongeren die op ons stukje eiland werden gedropt. Oh nee.... het zijn Fransen! 

Toevallig zitten ze met z’n 20e bij ons resort. Daar kwamen we achter toen ze op deze manier aan Martha en Ome Erwin vroegen waar ze heen moesten: ‘croissant, croissant, paraplu, baquette’. 

Nadat we onszelf voor de 10e keer omdraaide op onze handdoek, hadden we het rond 4 uur wel gehad toen het begon te regenen.

We gaan zijn gaan inpakken. We hebben Koh samed wel gezien. Koh samed heeft ons duidelijk ook gezien. Toen vanavond de serveerster met een burn-out wegliep van onze tafel was het wel duidelijk dat de bevolking hier moe wordt van ons Engelse verzoeken. 

Wanneer je hier ook maar iets vraagt met meer dan 1 woord, raakt iedereen in paniek. Je ziet de ogen van de serveerster gevuld met totale onbegrip, stress en een lichtelijke irritatie. Het is het personeel daardoor tot vanavond (onze vierde avond hier) niet gelukt al het eten in de goede volgorde en in de goede samenstelling op tafel te zetten. Denk aan een voorgerecht dat je als dessert krijgt en bijvoorbeeld aan een rijst die je een kwartier vooraf aan je gerecht krijgt, waardoor je half koud half stervend heet eten hebt. 

Morgen ochtend zullen wij fris en fruitig met zorgvuldig ingepakte rugzakken en zand op elke plek waar je geen zand wil hebben, op weg gaan. We vervolgen onze reis naar Pattaya. 

Voor nu mag ik nog even verder met inpakken, want zoals je zal verwachten heeft Jana alles al netjes klaar en ligt dat van mij er nog een beetje rommelig bij. 

Reacties

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

Hongkong Airport

-
Afbeelding
De dag begon zoals elke andere dag, met zwemmen en een chill ontbijt. We waren alweer bijna vergeten dat we vandaag een hele reis terug moesten maken. Toen begon het. Het was nu toch echt tijd om de laatste dingen in te pakken, te douchen, uit te checken en klaar te gaan staan voor de taxi. Ik was natuurlijk weer het langzaamst. Dit keer kwam het omdat ik als laatst ging douchen, maar goed. Ik zag Ome Erwin al met zijn rugzak op richting de lobby gaan, terwijl ik zelf nog wat dingen in mijn tas moest proppen en voor het eerst in een maand mezelf in een lange broek moest hijsen. Een lange broek aandoen in 40 graden net na het douchen is nogal een uitdaging. We gingen met de taxi naar het vliegveld in Bangkok. We zijn met het vliegtuig vanuit Bangkok naar Hongkong gegaan en vanuit hier schrijf ik nu. Over twee uur vervolgd onze reis naar huis. De voor mij opvallende dingen tijdens onze reis waren vooral: - Mensen zijn echt te gretig met boarden. Na de laatste keer paspoort contr
Meer lezen

Siam @ Siam

-
Afbeelding
Het ondenkbare was gebeurd. De rollen waren vanochtend helemaal omgedraaid. Het waren Jana en ik die Ome Erwin en Martha moesten wekken voor het ontbijt, in plaats van dat zij bij onze deur stonden te bonken dat we ons weer eens hadden verslapen. Deze dag begon met een eigengemaakte clubsandwich. Het ontbijt buffet is zo enorm dat je geen genoegen kan nemen met 1 soort beleg. Daarna zijn we in de zon gaan liggen naast het perfecte zwembad en zaten we onze dag uit. Tijdens de lunch zijn Martha en Jana weer fruit gaan halen om onze dagelijkse dosis ananas binnen krijgen. Ze stonden bij het kraampje waar we altijd fruit haalden, maar daar was niemand te bekennen. Ze wilde net naar de volgende kraam lopen toen de verkoopster van het originele kraampje op een scooter volgepakt met fruit riep: ANANAS. Ze herkenden Martha en Jana en wist precies waar ze voor kwamen. Waarop zij natuurlijk wat bij haar kochten. Op de komst van de nieuwe lichting Chinezen na, was de rest van de dag niet he
Meer lezen

Pattaya

-
Afbeelding
Een Ananastong is wat je krijgt als je te veel ananas achter elkaar eet en je tong voelt als een tintelende bal met haar. Dit is dus echt een ding. Ik zou zeggen probeer het een keer uit. We liggen net als gisteren weer aan een veel te perfect zwembad. Perfect omdat het zwembad immens groot is en twee barren in het water heeft. Ik heb altijd al eens aan een onderwater bar willen zitten. De afgelopen twee dagen hier in Pattaya waren een tropische belevenis. Gisteren meer het tropische regenwoud en vandaag wonderbaarlijk genoeg tropisch zonnig. Deze post zal weer een educatief doel hebben, dus goed opletten. Als je denkt dat de zon niet schijnt, puur omdat je hem niet kan zien, dan heb je het fout. Als je denkt dat het niet uit maakt dat het land waarin je je nu bevind dicht bij de evenaar ligt, dan heb je het fout. Als je denkt dat je in de schaduw niet kan verbranden en dat je na toch al wel bijna een maand iets van een zonwerende gloed over je heen hebt, dan heb je het al helemaal
Meer lezen